Isang masayang umaga para sa batang si Maya (hindi tunay na pangalan), isang estudyanteng kinder sa lungsod ng Quezon. Nakangiti siyang pumasok sa kanilang paaralan, bitbit ang kanyang proyekto na ginawa niya buong gabi kasama ang tulong ng kanyang mga magulang. Ngunit ang kanyang kasiyahan ay nauwi sa luha nang siya’y umuwi mula sa eskwela.
Ayon sa kwento ng kanyang mga magulang, pinunit ng kanyang guro ang proyekto matapos siyang makita na nag-uusap sa kanyang kaklase sa gitna ng klase. Sinabihan siya ng guro na dapat ay nakikinig siya, at ang parusa: ang pinaghirapang proyekto ay sinira mismo sa kanyang harapan.
“Naiiyak ako habang kinukwento niya. Buong gabi namin ginawa iyon,” sabi ng kanyang ina, na napilitang aliwin ang anak upang hindi ito magdamdam nang matagal.
Maraming magulang ang nagalit at nagtatanong ngayon sa pamunuan ng paaralan: Tama bang gawing parusa ang pagwasak sa proyekto ng bata? Saan naroon ang pang-unawa at konsiderasyon sa mga batang nasa murang edad pa lamang?
Ilang eksperto sa edukasyon ang nagsasabing masyadong mabigat ang naging parusa para sa ganoong sitwasyon. Dapat daw na tinutulungan ang mga bata na magbago sa positibong paraan, imbes na idaan sa ganitong klaseng aksyon na maaaring magdulot ng takot o trauma.
Ngunit tahimik pa rin ang pamunuan ng paaralan at wala pang opisyal na pahayag mula sa guro. Samantala, ang batang si Maya ay patuloy na nagpapahinga, ngunit nakikitang tahimik at malungkot sa mga sumunod na araw.
