Patuloy ang pagbuhos ng mga umaapaw, siksik at liglig na biyaya lalo na sa mga taong marunong tumanaw ng awa at malas@kit sa mga nangaingailangan.
Isang nakakaantig puso na tagpo ang ibinahagi ng isang negosyante tungkol sa isang matanda na naging customer niya at bumili ng iniinom nitong gam0t sa kanyang tindahan.
May-ari ng isang b0tika si Quirk Gene, at dito niya ikinuwento ang isang normal na araw niya sa kanyang tindahan nang masaksihan niya ang pagpasok ng isang naka-yapak na matandang babae upang bumili ng gam0t.
“I noticed that she was not wearing any slippers on which i saw she intentionally left outside the entrance of the ph@rmacy.”
"[I asked her: Okay ka lang Nay? Bakit mo iniwan ang iyong tsinelas? Ipasok mo yun Nay. Padaanin mo nalang ako at kukunin ko.]"
"[Nanay stopped me from passing and said, ‘wag na Dodong kasi sobrang maputik, at umuulan on which I insisted, sige lang Nay, huwag ka lang naka-paa. She did not let me through, she said, pabili ako ng L0sar tan Dong, sampung piraso, yung pula at green sa likod.]"
Ngunit malungkot na nakita ni Gene sa mukha ng matanda habang nagbibilang ito ng kanyang dalang mga barya at napag-alamang niyang kulang pala ang pambili nito.
Buong maghapong kita ni Nanay ang bitbit niyang mga barya sa kanyang paglalako ng mga tangkay ng Malunggay. Kinulang siya ng tatlong-piso dahil bumili daw pala ito ng kanyang iniinom na kape habang nagtitinda ng gulay.
“I hurriedly went to get her medic@tion ordered and as I was about to approach her, she was counting her coins,[kita niya pala ito sa kanyang pagtitinda ng Malunggay sa buong maghapon.]" 2
"While i was waiting, she uttered in a low voice [kulang na pala ng tatlong piso itong pera ko, bumili pala ako ng kape]"
Hindi naman nag-atubili pa si Gene sa maliit na kulang ng matanda, bagkos ay binigay niya ang kailangan na gam0t nito.
At bilang pagtanaw ng utang na loob sa kabaitan na ipinakita ni Gene, inabot sa kanya ng matanda ang tira pa nitong mga nilalakong gulay.
Mas lalo pang nahabag si Gene sa kanyang nasaksihan, at mariin niyang tinanggihan ang binigay ng matanda dahil pwede pa naman daw niya itong maialok sa iba pang mga mamimili at pandagdag sa kita.
Pangako naman sa kanya ng matanda na doon na siya palagi bibili ng kanyang mga gam0t sa tindahan ni Gene, at magdadala pa ito ng mga gulay bilang pasasalamat niya.
Labis na ikinatuwa at ipinagpapasalamat ni Gene sa Panginoon ang lahat ng mga biyaya na kanyang natanggap at nagawa niyang ibahagi rin ang mga ito sa mga taong mas nangangailangan.
“its in this moments that God makes us realize how lucky we are. that there are people struggl1ng more than us to survive each day. that we are so blessed to be waking up daily with roofs over our head, food on our table and a family that supports us.”
Narito ang kanyang buong post:
No matter how i always say to myself that you're running a business not a charity.
Its in this kind of moment wherein my heart is clenched and my eyes couldn't help but shed a tear.
Nanay suddenly went inside my Ph@rmacy and sat on a chair I used to block the entrance to my store. Immediately, I noticed that she was not wearing any slippers on which i saw she intentionally left outside the entrance of the pharmacy.
[I asked her: Okay ka lang Nay? Bakit mo iniwan ang iyong tsinelas? Ipasok mo yun Nay. Padaanin mo nalang ako at kukunin ko.]
[Nanay stopped me from passing and said, ‘wag na Dodong kasi sobrang putik, at umuulan on which I insisted, sige lang Nay, huwag ka lang naka-paa. She did not let me through, she said, pabili ako ng L0sar tan Dong, sampung piraso, yung pula at green sa likod.]
I hurriedly went to get her medic@tion ordered and as I was about to approach her, she was counting her coins, [kita niya pala ito sa kanyang pagtitinda ng Malunggay sa buong maghapon.] While i was waiting, she uttered in a low voice [kulang na pala ng tatlong piso itong pera ko, bumili pala ako ng kape]. I told her, okay ra nay, [dalhin mo na tong mga gam0t]. she then offered me a stalk of what she was selling.[sumikip na ang d1bdib ko]
I declined nicely and said, [sige lang Nay. Dalhin mo na yan, mabebenta mo pa yan.]
as I gave her her med1cine, she smiled and thank me and said [dito na talaga ako bibili] [Dadalhan nalang kita ng mga gulay sa susunod. Bigay ko lang sayo. 😊 I jokingly replied, dli najud ko mudaot samot ani nay.
she responded “Babawi ako sa sayo Dong” 😊
its in this moments that G0d makes us realize how lucky we are.
that there are people struggling more than us to survive each day..
that we are so blessed to be waking up daily with roofs over our head, food on our table and a family that supports us.
its in this kind of moments i wish i could always do more and give more.
PLEASE HE LP ME PRAY 🙏
May the Lord God grant my prayers that i want to be financially stable and may God use my p0cket to bless others.
AMEN 🙏
#BeABlessingAndBeBlessed
#HealthicoPh@rmacy💚
